Był 17 czerwca 2012 r. Godzina, ok. 13:15. Na Starym Rynku było tak zwyczajnie.
I nagle pojawili się oni... Ułani i ich konie...
Patrząc na to zdjęcie można byłoby stwierdzić, że nie wszyscy byli zainteresowani tą wizytą (patrz - prawa strona kadru).
Tak na marginesie...
Proszę zwrócić uwagę na to, co się dzieje po lewej stronie kadru. Pojawiają się nagle mały kucyk i jego pan :)
... ułani oraz kucyk i jego pan.
Piękne fotografie! Tak się składa, że tego dnia również widziałem ów oddział rekonstruujący 15 Pułk Ułanów Poznańskich - jeden z symboli Poznania okresu międzywojennego. O pułku tym śpiewano następujące żurawiejki (czyli krótkie i żartobliwe dwuwiersze charakterystyczne dla kawalerii):
OdpowiedzUsuńBolszewicką krwią zbroczony,
To piętnasty pułk czerwony.
(mamy tu do czynienia z podwójnym znaczeniem żurawiejki: wiele bolszewickiej krwi 15 Pułk Ułanów przelał bowiem w 1920 roku, ale ponadto kolor czerwony przewijał się w elementach umundurowania Pułku)
Ostróg brzęk w Poznaniu dzwoni,
To z piętnastki są czerwoni.
Poza powyższymi, dość patetycznymi żurawiejkami, istniały również inne, o znacznie lżejszym odcieniu:
O piętnasty kto zapyta,
Powiedz: dobry pułk i kwita.
Gdyby jeszcze więcej pili,
To by sławy nie zdobyli.
Kilku chamów, kilku panów,
To piętnasty pułk ułanów.
Wciąż gotowi do kochania,
To ułani są z Poznania.
Po Poznaniu dupą szasta,
Z piętnastego pederasta.
Jak śpiewa się żurawiejki, ukazuje następujący filmik:
http://www.youtube.com/watch?v=TNdy0ea6gc4
Dziękuję za bardzo interesujący komentarz! :)
UsuńZnam parę żurawiejek... i to nie tylko o poznańskich ułanach ;)